خوار بیهق

لغت نامه دهخدا

خوار بیهق. [ خوا / خا رِ ب ِ هََ ] ( اِخ ) نام نقطه ای بوده به بیهق. رجوع شود به غزالی نامه صص 245 - 271و تاریخ بیهق ص 167 و فارسنامه ابن البلخی ص 123.

فرهنگ فارسی

تذلیل اذلال استذلال

پیشنهاد کاربران

بپرس