[ویکی نور] محمدکاظم خواجویان در سال 1317ش در مشهد به دنیا آمد. پس از گذراندن دوره های ابتدایی و متوسطه، به دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی مشهد راه یافت و در سال 1341 به دریافت دانشنامه ی لیسانس تاریخ از آن دانشکده نایل آمد. پس از آن، با سمت دبیری به کار در وزارت آموزش و پرورش پرداخت و مدتی در آباده ی فارس تدریس کرد و چندی بعد برای ادامه ی تحصیل به فرانسه رفت و طی سال های 1356 -1354 دوره های فوق لیسانس و دکترای رشته ی مطالعات اسلامی را به پایان برد.
وی از سال تحصیلی 1357-1356 به تدریس در دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد پرداخت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد منتقل شد و چندی پس از آن ریاست دانشکده ی ادبیات این دانشگاه را پذیرفت. وی نزدیک به نه سال در این سمت باقی بود و پس از آن نیز تا درگذشت، در سمت معاون دانشجویی دانشگاه مشهد انجام وظیفه کرد. همزمان با آن، عضویت هیئت امنای دانشگاه های شمال شرق کشور را داشت و به ویژه سرپرستی شورای برنامه ریزی گروه تاریخ وزارت فرهنگ و آموزش عالی را نیز عهده دار بود. این شورا اقداماتی برای بهبود کیفیت وضع مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری انجام داد.
وی درس های تاریخ صدر اسلام، تاریخ تشیع و تاریخ ائمه(ع) را در بخش تاریخ دانشکده ی مشهد تدریس می کرد و ضمنا به امور اجرایی- اداری دانشگاه فرودسی نیز می رسید. وی همچنین از نخستین سال های فعالیت کانون نشر حقایق اسلام در مشهد، زیر نظر استاد محمدتقی شریعتی، به فعالیت های مذهبی در این کانون پرداخت. عضویت در هیئت مدیریه «انصار الحجة» (مؤسسه ی خیریه ای که برای رسیدگی به وضع یتیمان فالیت داشت)؛ فعالیت در انجمن حمایت از زندانیان مشهد؛ عضویت در هیئت امنای اداره ی اوقاف مشهد از دیگر فعالیت های اجتماعی ایشان بود.
وی در زمان ریاست خویش در دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، کوشش بسیار کرد تا فضای علمی- پژوهشی دانشکده را سرزنده نگاه دارد. بسیاری از پژوهشگران به تشویق و یاری او به کارهای پژوهشی پرداختند. وی همچنین نشریه ای تخصصی در زمینه ی پژوهش های تاریخی بنیاد گذارد که از سال 1368 با نام «فصلنامه ی مطالعات تاریخی» منتشر شد. مقالات پژوهشی وی در این فصلنامه و نیز مجله ی «دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی» مشهد به چاپ رسیده است.
وی در تاریخ 13 آبان 1372 در مشهد، به علت سکته ی قلبی، درگذشت.
تاریخ تشیع (خواجویان، محمدکاظم) / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده
وی از سال تحصیلی 1357-1356 به تدریس در دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد پرداخت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد منتقل شد و چندی پس از آن ریاست دانشکده ی ادبیات این دانشگاه را پذیرفت. وی نزدیک به نه سال در این سمت باقی بود و پس از آن نیز تا درگذشت، در سمت معاون دانشجویی دانشگاه مشهد انجام وظیفه کرد. همزمان با آن، عضویت هیئت امنای دانشگاه های شمال شرق کشور را داشت و به ویژه سرپرستی شورای برنامه ریزی گروه تاریخ وزارت فرهنگ و آموزش عالی را نیز عهده دار بود. این شورا اقداماتی برای بهبود کیفیت وضع مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری انجام داد.
وی درس های تاریخ صدر اسلام، تاریخ تشیع و تاریخ ائمه(ع) را در بخش تاریخ دانشکده ی مشهد تدریس می کرد و ضمنا به امور اجرایی- اداری دانشگاه فرودسی نیز می رسید. وی همچنین از نخستین سال های فعالیت کانون نشر حقایق اسلام در مشهد، زیر نظر استاد محمدتقی شریعتی، به فعالیت های مذهبی در این کانون پرداخت. عضویت در هیئت مدیریه «انصار الحجة» (مؤسسه ی خیریه ای که برای رسیدگی به وضع یتیمان فالیت داشت)؛ فعالیت در انجمن حمایت از زندانیان مشهد؛ عضویت در هیئت امنای اداره ی اوقاف مشهد از دیگر فعالیت های اجتماعی ایشان بود.
وی در زمان ریاست خویش در دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، کوشش بسیار کرد تا فضای علمی- پژوهشی دانشکده را سرزنده نگاه دارد. بسیاری از پژوهشگران به تشویق و یاری او به کارهای پژوهشی پرداختند. وی همچنین نشریه ای تخصصی در زمینه ی پژوهش های تاریخی بنیاد گذارد که از سال 1368 با نام «فصلنامه ی مطالعات تاریخی» منتشر شد. مقالات پژوهشی وی در این فصلنامه و نیز مجله ی «دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی» مشهد به چاپ رسیده است.
وی در تاریخ 13 آبان 1372 در مشهد، به علت سکته ی قلبی، درگذشت.
تاریخ تشیع (خواجویان، محمدکاظم) / نوع اثر: کتاب / نقش: نویسنده
wikinoor: خواجویان،_محمدکاظم