خواجه عبدالله بن ابی منصور انصاری

[ویکی فقه] عبدالله بن ابی منصور انصاری معروف به «خواجه عبدالله انصاری» و یا «پیر هرات» در شهر هرات متولد شد و در همان جا نیز از دنیا رفت. او از صوفیان بزرگ زمان خود بود و در عبادات و مناجات، بسیار تلاش می کرد. از آثارش چنین برمی آید که او در علوم مختلف دینی، متبحر و برخلاف بسیاری از صوفیان، در دانش حدیث نیز صاحب نظر بود. از او آثار مهمی بر جای مانده که امروزه نیز مورد توجه پژوهشگران و عموم مردم است.
عبدالله بن ابی منصور انصاری هروی با کنیه ابواسماعیل
جامی، عبدالرحمن، نفحات الانس، ص۳۷۶، محقق، مصحح، ولیام ناسولیس، مولوی غلام عیسی، مولوی، عبدالحمید، کلکته، مطبعه لیسی، ۱۸۵۸م.
از خواجه عبدالله انصاری آثار بسیاری بر جای مانده است که هر کدام بر سبق و سیاقی نوشته شده است. در این مختصر، به تعدادی از آن ها اشاره می کنیم:
← مناجات نامه
علاوه بر این ها، کتاب ها و جزوات بسیار دیگری نیز از خواجه عبدالله نقل شده است: نصایح، زادالعارفین، کنزالسالکین، قلندرنامه، محبت نامه، هفت حصار، رساله دل و جان.
علی اکبر دهخدا، لغت نامه دهخدا، بخش اعلام، کلمه انصاری هروی، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، چاپ دوم، ۱۳۷۷ش.
...