خواب مصنوعی

حالات جسمانی سوژه
در حالت هیپنوز قبل از همه چشم تحت تاثیر قرار می گیرد. پس تمام عضلات شکل بی حال شده و موج سستی و بی حالی تمام وجود سوژه را فرا می گیرد. این سستی گاهی به حدی است که بازوها مانند سرب سنگین می شوند و وقتی آنها را بلند کنیم هیچ مقاومتی از خود نشان نمی دهند و اگر رها کنیم، چون قطعه ای چوب به طرف پایین سقوط می کند. در این حالت عامل باید محیط را برای احتمال و افتادن سوژه آماده کرده باشد.
در حالت هیپنوز تمام بدن به حالت سستی و خواب رفتگی قرار گرفته و بیهوشی و بی حسی تمام قسمت های بدن را کلی یا جزیی در بر می گیرد. در حالت خواب عمیق ، انسان به بازگشت کامل سن ذهنی می رسد. ضمن اینکه حالتهای دیگری همچون بیهوشی ، بی حسی کامل ، فراموشی جزئی و موقت ، درگیری با توهم و خیالات مثبت و منفی همچنین انتقال کامل احساس به مکانی دور ( تخلیه قالب ) در او پیدا می شود.
حالت خواب افراد مقاوم
برای خواب کردن کسانی که در مقابل عمل هیپنوتیزم از خود مقاومت نشان می دهند، می توان از تکنیک های ریزتری استفاده نمود. مثلا می توان به آنها آب داد و گفت: در این آب داروی خواب آور ریخته شده و شما با خوردن آن به خواب خواهید رفت.
آیا حالت هیپنوز تمرین پذیر است؟
هرگاه فردی را چند بار برای مدت طولانی به خواب هیپنوز برده شود، اعصاب او به این خواب عادت کرده و در دفعات بعد زودتر به خواب خواهد رفت. ولی تلقینات عامل کمتر در او اثر می گذارد. برای همین اگر خواب کردن برای درمان باشد، باید بیمار را دیرتر و با فاصله زمانی زیاد خواب هیپنوز قرار داد.
قیاس خواب هیپنوز و خواب طبیعی
خواب هیپنوتیزم اگر چه به خواب عادی شباهت دارد، با این حال بسیار از آن متفاوت است. در خواب هیپنوز ، معمول هم خواب است و هم بیدار ، هم بطور مستقل فکر می کند و هم تحت تاثیر تلقینات عامل قرار دارد. حال آنکه در خواب معمولی چنین نیست. اما بدانید که برخی از سوژه ها که به راحتی بیدار نمی شوند، احتمال دارد خوابشان عمیق شده و از مرحله خواب مصنوعی به خواب طبیعی وارد شده اند و لذا از بیدار نشدن سوژه نگران نباشید.
نکات آموزنده از حالت هیپنوز
در حالت هیپنوز قابلیت تمرکز و هدایت بسیار زیادی پدیدار می شود.
هر چه حالت هیپنوز عمیق تر ایجاد شود، القا پذیری سوژه بیشتر خواهد بود. برای همین برای درمان بیماریهای عمیق روحی، عامل باید بتواند با بهره گیری از مهارت های خود ، بیمار را به خواب خیلی عمیق برده و بیماری وی را کشف و درمان نماید.
توجه و تمرکز سوژه به اعمال و تلقینات عامل ، موجب کرختی تدریجی اعصاب سوژه شده و او را به خوابی عمیق می برد.
ایمان و اعتقاد به فن هیپنوتیزم و همچنین اشتیاق سوژه برای خواب رفتن ، باعث تسریع در خواب رفتن سوژه می شود.
هرگاه میل شخص برای هیپنوتیزم شدن از طریق ضمیر ناخودآگاه او سر چشمه گرفته باشد، زودتر و بهتر به خواب خواهد رفت ولی اگر از ضمیر خودآگاه سوژه ناشی شود، تشویق و اضطراب در وی بیشتر می شود. برای همین ، هیپنوتیزم کردن افراد تحصیل کرده ، مشکل تر از افراد کم سواد است.