زهری که او چشاند چه جای اخ که بخ بخ
تیغی که او گذارد چه جای اه که خه خه.
سنائی.
خه خه ای شاهی که از بس بخشش و بخشایشت خرس در داهی و گرگ اندر شبانی آمده است.
سنائی.
بخ بخ ای بخت و خه خه ای دلدارهم وفادار و هم جفا بردار.
خاقانی.
خه خه آن ماه نو ذی الحجة کز وادی العروس چون خم تاج عروسان از شبستان دیده اند.
خاقانی.