ز رامش جهان بانگ خنیا گرفت.
اسدی.
خنیا
مترادف خنیا: آواز، ترانه، نغمه، سرود، موسیقی
متضاد خنیا: نوحه، مرثیه، سوگ سرود
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
ز رامش جهان بانگ خنیا گرفت.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
جدول کلمات
مترادف ها
اواز، اهنگ، رنگ، نغمه، لحن، خنیا، اهنگ صدا، نوا، لحن تلفظ
غنا، ساز، اهنگ، خنیا، موسیقی، موزیک، رامشگری
غنا، سرود، سرایش، خوانندگی، خنیا
غنا، اواز، سرود، تصنیف، شعر، ترانه، سرود روحانی، نغمه، خنیا
اهنگ، تصنیف، ترانه، نغمه، لحن، اهنگ شیرین، صدای موسیقی نوا، خنیا، نواخت
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
ترانه
از آنجا که استادِ علامه، دهخدا، در فرهنگ شان تنها یک گواه برای خنیا آورده اند _من نیز چیزی برایِ خنیا نیافت ام_، ولی چند نمونه برای خنیا در ریختِ باپسوندش، یعنی خنیاگر، در تاییدِ همین معانی، برای خنیا، از ادبیاتِ کهن را پیوست می کن ام [توجه را به گوناگونیِ معانی در هر بیت می ده ام]:
... [مشاهده متن کامل]
چکند گر نبود مجلس و دیوان ترا
شاعر و راوی و خنیاگر و فصال و گدای
�انوری�
به یک ناله بسوجم هر دو عالم
که از سوز جگر خنیاگرستم
�باباطاهر�
["سوگ سرود" الزاماً متضادِ "خنیا" نیست، چه بسا می تواند در همین معنا نیز به کار برود. چه که "خنیا" به معنایِ سرود همهٔ گونه های سرود را دربرمی گیرد، از جمله "سوگ سرود"، همچنان که از این بیتِ" بابا طاهر" نیز می توان خوانش کرد. ]
شنیدم که بر لحن خنیاگری
به رقص اندر آمد پری پیکری
�سعدی�
[در اینجا "لحن" به معنایِ "نغمه" است _ همان گونه که اهل موسیقی و آهنگ سازان این واژه را، همچون یک تشنیک واژه، به کار می برند_ پس خنیا به معنی آهنگ ساز، یا آهنگ نواز است. ( خنیا = آهنگ، موسیقی ) ]
بینم ات منظوم و موزون و مقفا زان ترا
دستیار خویش دارد زهره در خنیاگری
�سنایی�
[چنان که از معنایِ مصرعِ نخست می توان دریافت، اینجا به معنیِ "ترانه" آمده است. ( خنیاگری = ترانه خوان، ترانه سُرا ) ]
از هوای آسمان آواز نوشانوش خاست
چون هوای بزم او آواز خنیاگر گرفت
�مسعود سعد سلمان�
[همچنان که به درستی یکی از معانیِ خنیا آواز آمده است. اینجا با توجه به آواز، که در ترکیبِ اضافه یا خنیاگر آمده است، خنیا را باید به معنایِ آهنگ گرفت، و خنیاگر را به معنی نوازنده. ]
سزد ار وقت لهو تو ناهید
همچو خنیاگران زند دستان
�مسعود سعد سلمان�
باز هم به معنایِ" نوازنده" و " آوازه خوان". هر چند" دستان" نامِ گوشه ای در موسیقی ست، استاد سعدِ سَلمان، به گمانی، آن را با ایهام و دوپهلویی به کار برده باشند. چه که" دستان" به معنایِ "نیرنگ" و" حیله" نیز هست.
باز هم هست، بسیار بیشتر، ولی خسته شدم.
بدرود.
... [مشاهده متن کامل]
چکند گر نبود مجلس و دیوان ترا
شاعر و راوی و خنیاگر و فصال و گدای
�انوری�
به یک ناله بسوجم هر دو عالم
که از سوز جگر خنیاگرستم
�باباطاهر�
["سوگ سرود" الزاماً متضادِ "خنیا" نیست، چه بسا می تواند در همین معنا نیز به کار برود. چه که "خنیا" به معنایِ سرود همهٔ گونه های سرود را دربرمی گیرد، از جمله "سوگ سرود"، همچنان که از این بیتِ" بابا طاهر" نیز می توان خوانش کرد. ]
شنیدم که بر لحن خنیاگری
به رقص اندر آمد پری پیکری
�سعدی�
[در اینجا "لحن" به معنایِ "نغمه" است _ همان گونه که اهل موسیقی و آهنگ سازان این واژه را، همچون یک تشنیک واژه، به کار می برند_ پس خنیا به معنی آهنگ ساز، یا آهنگ نواز است. ( خنیا = آهنگ، موسیقی ) ]
بینم ات منظوم و موزون و مقفا زان ترا
دستیار خویش دارد زهره در خنیاگری
�سنایی�
[چنان که از معنایِ مصرعِ نخست می توان دریافت، اینجا به معنیِ "ترانه" آمده است. ( خنیاگری = ترانه خوان، ترانه سُرا ) ]
از هوای آسمان آواز نوشانوش خاست
چون هوای بزم او آواز خنیاگر گرفت
�مسعود سعد سلمان�
[همچنان که به درستی یکی از معانیِ خنیا آواز آمده است. اینجا با توجه به آواز، که در ترکیبِ اضافه یا خنیاگر آمده است، خنیا را باید به معنایِ آهنگ گرفت، و خنیاگر را به معنی نوازنده. ]
سزد ار وقت لهو تو ناهید
همچو خنیاگران زند دستان
�مسعود سعد سلمان�
باز هم به معنایِ" نوازنده" و " آوازه خوان". هر چند" دستان" نامِ گوشه ای در موسیقی ست، استاد سعدِ سَلمان، به گمانی، آن را با ایهام و دوپهلویی به کار برده باشند. چه که" دستان" به معنایِ "نیرنگ" و" حیله" نیز هست.
باز هم هست، بسیار بیشتر، ولی خسته شدم.
بدرود.
خُنیا: نغمه. آواز.
نمونه از دکتر شفیعی کدکنی:مرغی که پیشْ نغمه باغ است/در لحظه ء شکفتن وگفتن /ناگاه بر بلندترین شاخه های باغ/خنیای نای خود را آغاز می کند. ( هزاره ۲۷۸ )
نمونه از دکتر شفیعی کدکنی:مرغی که پیشْ نغمه باغ است/در لحظه ء شکفتن وگفتن /ناگاه بر بلندترین شاخه های باغ/خنیای نای خود را آغاز می کند. ( هزاره ۲۷۸ )
اواز
خنیا به معنی جادوست دوست عزیز
سرود