خنوت
لغت نامه دهخدا
خنوة. [ خ َ وَ ] ( ع اِ ) پلیدی مردم و ستور و جز آن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). || فرجه در کازه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید