خنفسه

لغت نامه دهخدا

( خنفسة ) خنفسة. [ خ ُ ف َ / ف ُ س َ ] ( ع اِ ) خبزدوک. خنفساء. خُنفَس. خِنفِس.

خنفسة. [ خ َ ف َ س َ ] ( ع مص ) مکروه داشتن قوم را و میل کردن از آنها. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).

خنفسة. [ خ ُ ف َ / ف ِ س َ ] ( ع اِ ) شتر خشنود به ادنی چراگاه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس