خنذق

لغت نامه دهخدا

خنذق. [ خ َ ذَ ] ( معرب ، اِ ) معرب کنده فارسی. گودی که گرداگرد حصار و قلعه و لشکرگاه کنند. ( ناظم الاطباء ). گودی که گرداگرد بارو و حصار کنند برای محافظت. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به خندق شود.
- غزوه خنذق . رجوع به «احزاب » و «روز خندق » و ترکیبات «خندق » شود.

فرهنگ فارسی

معرب کنده فارسی گودی که گرداگرد حصار و قلعه و لشکرگاه کنند .

پیشنهاد کاربران

بپرس