خنده ٔ می

لغت نامه دهخدا

خنده می. [ خ َ دَ / دِ ی ِ م َ / م ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از پرتو شراب است. ( برهان قاطع ).
عکس روی تو چو درآینه جام افتاد
عارف از خنده می در طمع خام افتاد.
حافظ.

فرهنگ فارسی

کنایه از پرتو شرابست

پیشنهاد کاربران

بپرس