خنده ریش

لغت نامه دهخدا

خنده ریش. [ خ َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) ریشخند و او کسی باشد که مردم بعنوان تمسخر و ظرافت بر او خندند. ( برهان قاطع ). رجوع به خنده خریش شود.
- خنده ریش کردن ؛ تمسخر کردن. استهزاء نمودن. ریشخند کردن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

۱ - (صفت ) کسی که مردم بدو خندندو او را مسخره کنند . ۲ - (اسم ) ریشخند مسخره .
ریشخند و او کسی باشد که مردم بعنوان تمسخر و ظرافت برو خندند .

پیشنهاد کاربران

بپرس