خندریس

لغت نامه دهخدا

خندریس. [ خ َ دَ ] ( ع اِ ) می کهنه. شراب کهنه. ( از منتهی الارب )( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). ج ، خنادر. || گندم کهنه. ( منتهی الارب ). منه : حنطة خندریس.

فرهنگ فارسی

( اسم ) شراب کهنه پاد. کهن .

فرهنگ معین

(خَ دَ ) [ ع . ] (اِ. ) شراب کهنه .

پیشنهاد کاربران

بپرس