پیش خندان لبش ز اشک چو دُر
گریه آفتاب دیدستند.
خاقانی.
زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست پیرهن چاک و غزلخوان و صراحی در دست.
حافظ.
این مدت عمر ما چو گل ده روز است خندان لب و تازه روی می باید بود.
حافظ.
لغت نامه دهخدا
پیش خندان لبش ز اشک چو دُر
گریه آفتاب دیدستند.
پیرهن چاک و غزلخوان و صراحی در دست.
خندان لب و تازه روی می باید بود.
فرهنگ فارسی
متبسم کنایه از شادان
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید