خنجیدن. [ خ َ دَ ] ( مص ) آواز نفس برآوردن از بینی گاه جماع. ( از حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ) : تو رفته و پیروز شده هرجایی من بر.... کسهات همی خنجم.لبیبی.
