خنجشت

خُنگِشت، روستای از توابع بخش مرکزی شهرستان اقلید در استان فارس ایران است. مردم این روستای نسبتا بزرگ تشکیل شده از خنگشتی ها و طایفه کردشولی می باشد که در گذشته نسبتا نزدیک سرستیز و درگیری باهم داشته اند. قومیت های این روستا همانند سایر مناطق کشور که دارای آداب و رسوم متفاوتی است، از نظر قومی با یکدیگر متفاوت بوده و تعصبات قبیلگی خاص خود را دارا هستند. مالک عمده اراضی این روستا و توابع آن در دوران حاکمیت پهلوی عطاخان ستوده کردشولی، فرزندان و برادرانش بوده اند که پس از فروپاشی حکومت پهلوی و اصلاحات ارضی دوران جمهوری اسلامی، زمین های آن تحت نظر هیئت های محلی به اهالی روستا و توابع واگذار گردید. این روستا با دارا بودن یک امام زاده، یکی از جاذبه های توریستی شهرستان اقلید و شمال فارس محسوب می شود.
حدود و مشخصات: شمال کوه های مشکان و دلونظر و کوه سیب، باختر دهستان شهرمیان ( جلگه ٔ تهران ) ، جنوب ارتفاعات احمدآباد و کوه لاله گون، خاور دهستان قنقری علیا. این دهستان در جنوب بخش مرکزی شهریتان اقلید واقع است و سابقاً رودخانه ٔ شادکام از وسط آن جاری و به دریاچه ٔ کوچک کافتر می ریخته ولی امروزه هم رودخانه شادکام و هم دریاچه کافتر خشک شده اند. هوای آن معتدل مایل به سردی و آب مشروب و زراعتی در گذشته از چشمه سارها و قنوات تأمین می گردید ولی امروزه عمدتاً از منابع زیرزمینی تامین می شود. محصولات آن غلات، حبوبات و سبزی ، صیفی جات می باشد. شغل اهالی، زراعت، دامپروری و صنوف مرتبط است . این دهستان از 8 آبادی تشکیل شده و نفوس در حدود ۲۵۰۰ تن و قراء مهم آن عبارتند از: خنگشت که مرکز دهستان است ، نظام آباد، علی آباد، کافتر و حسین آباد، چشمه رعنا، سه قلات، امیر آباد ( قلعه کربلایی خسرو ) . در شمال و شمال باختری دهستان طایفه ٔ شش بلوکی از ایل قشقائی و باصری از ایل خمسه و در اطراف قریه ٔ خنگشت طایفه ٔ کردشولی ییلاق می کنند، گروهی از اهالی طایفه چهار راهی در زمان گذشته پس از خروج از طائفه خود به این روستا نقل مکان کرده و به طائفه کردشولی پیوسته اند که امروزه نیز برخی بازماندگان آن ها در این روستا ساکن اند.