ز مردان شمشیرزن ده هزار
همه نامداران خنجرگذار.
فردوسی ( ازآنندراج ).
جدا شد ز تن دست خنجرگذارفروماند از جنگ برگشت کار.
فردوسی.
مگر کین آن نامداران من جهانجوی و خنجرگذاران من.
فردوسی.
ز لشکر بسی نامور گرد کردز خنجرگذاران و مردان مرد.
فردوسی.
آهنین رمحش چو آید بر دل پولادوش نه منی تیغش چو آید بر سر خنجر گذار.
منوچهری.
همانا که افزون ز پنجه سوارسوارند کین جوی و خنجرگذار.
اسدی.
سپه داشت گردان خنجرگذار.اسدی.
وزبر آن نوبتی خیمه ترکی که هست خونی خنجرگذار صفدر آهن کمان.
خاقانی.
منش با خرقه پشمین کجا اندر کمند آرم زره مویی که مژگانش ره خنجرگذاران زد.
حافظ.
سپاه خویش که سی و چند هزار مرد خنجرگذار بودند. ( روضة الصفا ). و بمظاهرت بازوی خنجرگذار و بمعاضدت قوت آثار افکار اصابت آثار. ( حبیب السیر ).