خنثر

لغت نامه دهخدا

خنثر. [ خ َ / خ ُ ث َ ] ( ع اِ ) چیزی حقیر و فرومایه که از متاع قوم بعد رفتن آن در جایی افتاده ماند. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). خَنَثِر. خِنثِر. خنُثُر.

پیشنهاد کاربران

بپرس