خمینی شهر
مرکز شهرستان خمینی شهر در
استان اصفهان است. این شهر از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۷، همایون شهر و پیش تر از آن سدِه و ماربین نامیده می شد.
شهر
خمینی شهر با مساحت برابر ۱۷۵ کیلومتر مربع، در منطقهٔ بلوک ماربین و در شمال غربی اصفهان در کنار اصفهان واقع شده و از شمال به
شهرستان شاهین شهر و میمه، از شرق و شمال شرقی به شهرستان اصفهان، شمال غربی و غرب به شهرستان
نجف آباد و از جنوب به مرزهای قانونی شهر اصفهان و
شهرستان فلاورجان محدود می شود. نواحی شمال و شمال غربی آن را کوه های محمودآباد با ۲۴۷۳ متر و سرچاه ۲۲۵۰ متر و کوه صالح یا صلا با ۲۵۱۱ متر فرا گرفته و نواحی جنوبی و خاوری آن را دشت همواری پوشانده است. در شمال شهر ارتفاعات
سید محمد و پلارت با
ارتفاع ۲۴۵۰ متر ( محمودآباد ) ، زیبایی خاصی به منطقه داده است. ارتفاع شهرستان از سطح دریا، حدود ۱۵۹۵ متر و به قولی ۱۶۰۲ متر است؛ بنابراین، ۱۸ متر از اصفهان مرتفع تر می باشد. موقعیت جغرافیایی شهر خمینی شهر "۴۵ '۳۱ °۵۱ طول شرقی و "۰۰'۴۱ عرض شمالی است. در برخی کتب دیگر طول و عرض جغرافیایی خمینی شهر را چنین محاسبه نموده اند ۵۱ درجه و ۳۵ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و۳۲ درجه و ۴۱ دقیقه عرض شمالی از استوا، و نیز ۴۰ دقیقه و ۳۲ درجه عرض جغرافیایی و ۳۳ دقیقه و ۵۱ درجهٔ طول جغرافیایی. در این ناحیه شاخه هایی از
زاینده رود به صورت مادی و کانال آب رسانی مورد استفاده قرار می گیرند. به علاوه تاکنون هفت رشته قنات، ۱۳۰ حلقهٔ چاه عمیق، و ۶۰ حلقه چاه نیمه عمیق، در خمینی شهر حفر شده اند.
در حال حاضر، از نظر بافت شهری این شهرستان به دو قسمت بافت کهنه و نو تقسیم می شود. بافت نوی این شهرستان پس از انقلاب اسلامی
ایران آغاز و در حال گسترش است. شهرک اقماری منظریه نیز از نوع همین بافت است. بافت کهنه خمینی شهر از جنوب این شهر تا بافت نوی شهری ادامه دارد. در این بافت ساختمان های کهن و بعضی از ساختمان های جدید وجود دارند. بسیاری از صاحب نظران امور شهری معتقدند تنها راه درمان مشکلات عدیده ی این شهر الحاق به شهر اصفهان می باشد
سه
بخش با قدمت زیاد در این شهرستان وجود دارند شامل :
۱ . ورنوسفادران: ( شامل گارسله، زاغ آباد یا زوگا، باولگان، گاردر و کوشکباج )
۲ . فروشان: ( شامل محله های ملاحیدرعلی، دیمیتریان، درب بالا مرده، جوادیه یا عمو فضلگاه، درب سید، قلعه آقا، لادره، محله نو، سرپل )