[ویکی نور] سید روح الله موسوی خمینی معروف به امام خمینی(ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، فقیه و اصولی و یکی از مراجع بزرگ تقلید شیعه معاصر
در روز بیستم جمادی الآخره (روز ولادت فاطمه زهرا(س)) 1320ق، مطابق با 30 شهریور 1281ش و 24 سپتامپر 1902م دیده به جهان گشود. جد اعلای او، «سید حیدر موسوی اردبیلی»، همراه با پدرزن خویش، «میر سید علی همدانی» برای تبلیغ دین اسلام و آئین تشیع، در قرن هشتم هجری از ایران به کشمیر هجرت کرد.
پدربزرگ او «سید احمد» که برای کسب علم به نجف مشرف شده بود، به دعوت اهالی خمین، وارد ایران شد و در خمین ساکن گردید.
پدر بزرگوار امام، «آقا مصطفی» از علما و چهره های درخشان منطقه خمین بود. او تحصیلات عالیه علوم دینی را در نجف و سامرا به انجام رسانده و پس از بازگشت به خمین، به نشر احکام اسلام، رسیدگی به خواسته های مردم و حمایت از مظلومان در برابر برخی خوانین ستمگر می پرداخت. وی سرانجام در زمستان 1281ش12/ ذی القعده 1320ق، در راه «خمین - اراک» به دست اشرار محلی به شهادت رسید.بدن مطهر او به نجف اشرف برده شد و در جوار حرم مطهر امیرمؤمنان علی(ع) آرام گرفت. روح الله کوچک (حضرت امام) که در آن زمان، تنها پنج ماه از بهار زندگی اش گذشته بود، بعدها با شنیدن ماجرای پدر، شیفته او گردید و همواره از او یاد می کرد؛ به گونه ای که در بزرگ سالی برای خود نام خانوادگی «مصطفوی» را برگزیدو در جوانی بعضی نوشته هایش را با نام «ابن الشهید» تمام می کرد.
از آقا مصطفی شش فرزند به یادگار ماند که به ترتیب سن عبارتند از:
روح الله با فراق پدر، در آغوش مادری مهربان (بانو هاجر) و سرپرستی عمه ای دلسوز (صاحب خانم) و دایه ای پرهیزگار پرورش یافت. دوران کودکی و نوجوانی روح الله هم زمان با بحران های سیاسی و اجتماعی ایران سپری شد. وی از همان ابتدای زندگی، با درد و رنج مردم و مشکلات جامعه آشنا می شد و تأثر خود را با ترسیم خطوطی به صورت نقاشی بروز می داد. شخصیت او در کنار خانواده و اطرافیان در سنگر دفاع، ساخته و پرداخته می گردید و آموزش های اولیه سوارکاری، تفنگ داری و تیراندازی را می گذراند و در کوران حوادث به مجاهدی تمام عیار تبدیل می گشت.برخی از حوادث متأثرکننده این دوران، مثل بمب باران مجلس، در نقاشی هاو مشق های خوشنویسیدوران کودکی و نوجوانی او منعکس شده و در دسترس استکه نمونه آن، قطعه شعری است در دفترچه یادداشت دوران نوجوانی (9-10 سالگی) با عنوان «غیرت اسلام کو جنبش ملی کجاست»، خطاب به ملت ایران.
در روز بیستم جمادی الآخره (روز ولادت فاطمه زهرا(س)) 1320ق، مطابق با 30 شهریور 1281ش و 24 سپتامپر 1902م دیده به جهان گشود. جد اعلای او، «سید حیدر موسوی اردبیلی»، همراه با پدرزن خویش، «میر سید علی همدانی» برای تبلیغ دین اسلام و آئین تشیع، در قرن هشتم هجری از ایران به کشمیر هجرت کرد.
پدربزرگ او «سید احمد» که برای کسب علم به نجف مشرف شده بود، به دعوت اهالی خمین، وارد ایران شد و در خمین ساکن گردید.
پدر بزرگوار امام، «آقا مصطفی» از علما و چهره های درخشان منطقه خمین بود. او تحصیلات عالیه علوم دینی را در نجف و سامرا به انجام رسانده و پس از بازگشت به خمین، به نشر احکام اسلام، رسیدگی به خواسته های مردم و حمایت از مظلومان در برابر برخی خوانین ستمگر می پرداخت. وی سرانجام در زمستان 1281ش12/ ذی القعده 1320ق، در راه «خمین - اراک» به دست اشرار محلی به شهادت رسید.بدن مطهر او به نجف اشرف برده شد و در جوار حرم مطهر امیرمؤمنان علی(ع) آرام گرفت. روح الله کوچک (حضرت امام) که در آن زمان، تنها پنج ماه از بهار زندگی اش گذشته بود، بعدها با شنیدن ماجرای پدر، شیفته او گردید و همواره از او یاد می کرد؛ به گونه ای که در بزرگ سالی برای خود نام خانوادگی «مصطفوی» را برگزیدو در جوانی بعضی نوشته هایش را با نام «ابن الشهید» تمام می کرد.
از آقا مصطفی شش فرزند به یادگار ماند که به ترتیب سن عبارتند از:
روح الله با فراق پدر، در آغوش مادری مهربان (بانو هاجر) و سرپرستی عمه ای دلسوز (صاحب خانم) و دایه ای پرهیزگار پرورش یافت. دوران کودکی و نوجوانی روح الله هم زمان با بحران های سیاسی و اجتماعی ایران سپری شد. وی از همان ابتدای زندگی، با درد و رنج مردم و مشکلات جامعه آشنا می شد و تأثر خود را با ترسیم خطوطی به صورت نقاشی بروز می داد. شخصیت او در کنار خانواده و اطرافیان در سنگر دفاع، ساخته و پرداخته می گردید و آموزش های اولیه سوارکاری، تفنگ داری و تیراندازی را می گذراند و در کوران حوادث به مجاهدی تمام عیار تبدیل می گشت.برخی از حوادث متأثرکننده این دوران، مثل بمب باران مجلس، در نقاشی هاو مشق های خوشنویسیدوران کودکی و نوجوانی او منعکس شده و در دسترس استکه نمونه آن، قطعه شعری است در دفترچه یادداشت دوران نوجوانی (9-10 سالگی) با عنوان «غیرت اسلام کو جنبش ملی کجاست»، خطاب به ملت ایران.
wikinoor: خمینی،_سید_روح الله