خمور

لغت نامه دهخدا

خمور. [ خ َ ] ( ع اِ ) خمیرمایه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

خمور. [ خ ُ ] ( ع اِ ) ج ِ خمر. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). منه : خمور الاَنْدَرینا : همواره بفجور و شرب خمور و تضییع مال و بودن در مصرف هر منکر و محظور روزگار می گذرانی. ( ترجمه تاریخ یمینی ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع خمر میها باده ها.
جمع خمر

پیشنهاد کاربران

بپرس