خمجر

لغت نامه دهخدا

خمجر. [ خ َ ج َ ] ( ع ص ، اِ ) آب شور. خُمَجِر. || آب که به تلخی نرسیده باشد و آن را ستور خورد. خُمَجِر. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

خمجر.[ خ ُ م َ ج ِ ] ( ع ص ، اِ ) آب شور. خَمجَر. || آب که بتلخی نرسیده باشد و آن را ستور خورد. خَمجَر. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس