خمایجان

لغت نامه دهخدا

خمایجان. [ خ ُ ] ( اِخ ) نام قریه ای است به کارزین از بلاد فارس. ( یادداشت بخط مؤلف ). || نام موضعی است نزدیک شیراز. ( یادداشت بخط مؤلف ) : خمایجان و دیه علی دو ناحیت است و حومه آن مسجد و منبر دارد و هوای آن سردسیر است و درخت و جوز و انار بسیار باشد و عسل و موم فراوان بود و همسایه تیرمردان است نزدیک بیضا و مردم آن سلاحور باشد و مکاری. ( از فارسنامه ابن بلخی ص 145 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس