خمامه

لغت نامه دهخدا

( خمامة ) خمامة. [ خ ِ م َ ] ( ع اِ ) پر تباه که در زیر پرها باشد. ( منتهی الارب ) ( از لسان العرب ) ( از تاج العروس ).

خمامة. [ خ ُ م َ ] ( ع اِ ) خاکروبه. || آنچه پریشان باشد از طعام و به امید ثواب آن را خورند. || خاک چاه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

فرهنگ فارسی

خاکروبه یا آنچه پریشان باشد از طعام و بامید ثواب آنرا خورند .

پیشنهاد کاربران

بپرس