خم کردنِ قاشق به تغییر شکلِ اجسامِ فلزی همچون کارد و چنگال، بدون وارد آوردنِ نیروی فیزیکی یا با نیرویی کمتر از حدِ نیاز گفته می شود. این عمل، نوعی تردستی است.
خم کردن قاشق در سال های دههٔ ۱۹۷۰ توجه بسیاری از رسانه ها را به خود جلب کرد. در آن سال ها، برخی ادعا می کردند که قادرند چنین کاری را با استفاده از نیروی ماوراییِ ذهنشان انجام دهند. مشهورترین آن ها یوری گلر بود که علاوه بر قاشق، قادر به خم کردنِ کلید و اشیاء فلزی دیگر بود. منتقدانی همچون جیمز رندی و مارتین گاردنر اجراهای گلر را نوعی تردستی می دانند. [ ۱] [ ۲]
عملِ خم کردنِ قاشق، کلید و اجسام فلزی دیگر که در ظاهر بدون اِعمال هیچ گونه نیروی فیزیکی خم می شوند، در واقع نوعی حقهٔ شعبده بازیِ متداول است. نگه داشتن یک قاشق از گردنِ آن و حرکت دادن سریع آن به جلو و عقب، باعث ایجاد این توهم در بیننده می شود که قاشق در حال خم شدن است. [ ۳]
هنگامی که عملِ خم کردن یا شکستن یک قاشق به نمایش در می آید، به طور معمول قاشق در مرحله ای است که به راحتی می توان آن را خم کرد. در بسیاری از موارد، فردی که نمایش را اجرا می کند، هنگامی که قاشق خم شده است، توجهِ تماشاگران را برای یک لحظهٔ کوتاه از قاشق، منحرف می کند. در این مرحله قاشق تنها نیازمندِ نیرویی کوچک است تا خم شود. شعبده باز، پس از آن خم شدن قاشق را به تدریج اجرا می کند. [ ۴] در سال ۱۹۹۶ در یکی از برنامه های تلویزیون بی بی سی، در حالی که دوربین، از زاویه ای که یوری گلر انتظارِ آن را نداشت، فیلم برداری می کرد، مشخص شد که گلر هم زمان با اینکه برای نمایش قاشق از جایش بلند می شد، قاشق را با اعمالِ نیروی هر دو دستش خم می کند. او این کار را به صورت لحظه ای و طوری که تماشاگران، متوجهِ آن نبودند، انجام می داد. [ ۵]
در روش های دیگر، از قاشقی استفاده می شود که قبلاً برای این کار آماده شده است. این قاشق تنها با یک نیروی جزئی خم شده یا می شکند. در این روش، پس از چند بار خم و راست کردن قاشق از نقطهٔ مورد نظر، در نهایت، فلز به حدِّ خستگی می رسد. اگر قاشق شکسته شود، شعبده باز، دو نیمهٔ آن را با هم نگه می دارد و اگر قاشق نشکند، او به آرامی قاشق را شل می کند، به طوری که این گونه به نظر می رسد که پیش از این که قاشق شکسته شود، قبلاً خم شده است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخم کردن قاشق در سال های دههٔ ۱۹۷۰ توجه بسیاری از رسانه ها را به خود جلب کرد. در آن سال ها، برخی ادعا می کردند که قادرند چنین کاری را با استفاده از نیروی ماوراییِ ذهنشان انجام دهند. مشهورترین آن ها یوری گلر بود که علاوه بر قاشق، قادر به خم کردنِ کلید و اشیاء فلزی دیگر بود. منتقدانی همچون جیمز رندی و مارتین گاردنر اجراهای گلر را نوعی تردستی می دانند. [ ۱] [ ۲]
عملِ خم کردنِ قاشق، کلید و اجسام فلزی دیگر که در ظاهر بدون اِعمال هیچ گونه نیروی فیزیکی خم می شوند، در واقع نوعی حقهٔ شعبده بازیِ متداول است. نگه داشتن یک قاشق از گردنِ آن و حرکت دادن سریع آن به جلو و عقب، باعث ایجاد این توهم در بیننده می شود که قاشق در حال خم شدن است. [ ۳]
هنگامی که عملِ خم کردن یا شکستن یک قاشق به نمایش در می آید، به طور معمول قاشق در مرحله ای است که به راحتی می توان آن را خم کرد. در بسیاری از موارد، فردی که نمایش را اجرا می کند، هنگامی که قاشق خم شده است، توجهِ تماشاگران را برای یک لحظهٔ کوتاه از قاشق، منحرف می کند. در این مرحله قاشق تنها نیازمندِ نیرویی کوچک است تا خم شود. شعبده باز، پس از آن خم شدن قاشق را به تدریج اجرا می کند. [ ۴] در سال ۱۹۹۶ در یکی از برنامه های تلویزیون بی بی سی، در حالی که دوربین، از زاویه ای که یوری گلر انتظارِ آن را نداشت، فیلم برداری می کرد، مشخص شد که گلر هم زمان با اینکه برای نمایش قاشق از جایش بلند می شد، قاشق را با اعمالِ نیروی هر دو دستش خم می کند. او این کار را به صورت لحظه ای و طوری که تماشاگران، متوجهِ آن نبودند، انجام می داد. [ ۵]
در روش های دیگر، از قاشقی استفاده می شود که قبلاً برای این کار آماده شده است. این قاشق تنها با یک نیروی جزئی خم شده یا می شکند. در این روش، پس از چند بار خم و راست کردن قاشق از نقطهٔ مورد نظر، در نهایت، فلز به حدِّ خستگی می رسد. اگر قاشق شکسته شود، شعبده باز، دو نیمهٔ آن را با هم نگه می دارد و اگر قاشق نشکند، او به آرامی قاشق را شل می کند، به طوری که این گونه به نظر می رسد که پیش از این که قاشق شکسته شود، قبلاً خم شده است. [ ۵]
wiki: خم کردن قاشق