خلیفه زاده. [ خ َ ف َ / ف ِ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) یکی از بنی آدم ، زیرا بشر از نسل آدم که خلیفه خدا در زمین بود بوجود آمده است. ( یادداشت بخط مؤلف ) : ای خلیفه زادگان دادی کنید.
مولوی.
|| کنایه از بزرگ زاده. ( یادداشت بخط مؤلف ) : چو همسریش نبینم بناقصی ندهم خلیفه زاده تحمل چرا کند خواری.
سعدی.
فرهنگ فارسی
یکی از بنی آدم زیرا بشر از نسل آدم که خلیفه خدا در زمین بود بوجود آمده است .