خلیفه بلقاسم حفتر ( به عربی: خلیفة بلقاسم حفتر ) ( متولد ۷ نوامبر ۱۹۴۳ ) از فرماندهان نظامی لیبیایی است. وی در اواخر دهه ۱۹۸۰ از حکومت معمر قذافی جدا شد. او در سال ۲۰۱۱ برای مشارکت در انقلاب ۲۰۱۱ لیبی به لیبی بازگشت. وی در آن دوران فرماندهی بخشی از نیروهای زمینی ارتش مخالفان قذافی را بر عهده گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
پس از سرنگونی حکومت معمر قذافی، حفتر که از پشتیبانی بسیاری از افسران ارتش لیبی برخوردار بود در فوریه ۲۰۱۴ میلادی دستور تعلیق فعالیت کار کنگره ملی ( پارلمان لیبی در طرابلس ) و دولت جدید لیبی مستقر در طرابلس را صادر کرد. مسئولان لیبی این کار وی را تلاشی برای کودتا اعلام کردند.
وی در ماه مه سال ۲۰۱۴ نیز عملیاتی را با استفاده از نیروهای نظامی مطیع خود با نام «کرامت لیبی» در بنغازی به اجرا درآورد. در این عملیات نیروهای حفتر پایگاه های گروه های شبه نظامی را هدف قرار دادند که منجر به کشته و مجروح شدن شمار زیادی از شبه نظامیان شد.
خلیفه حفتر در سال ۱۹۴۳ در اجدابیا در شرق لیبی از مادری مصری و پدری لیبیایی به دنیا آمد. او در اجدابیا به دبستان و در درنه به دبیرستان رفت. وی تحصیلات نظامی خود را در آکادمی نظامی گذراند و مدتی نیز در اتحاد جماهیر شوروی آموزش دید. او علاوه بر عربی، به انگلیسی، ایتالیایی و روسی نیز صحبت می کند و با زبان فرانسوی نیز آشنایی دارد.
وی در بیست و شش سالگی، قذافی جوان را در جریان کودتای ۱۹۶۹ میلادی یاری کرد. کودتایی که منجر به سرنگونی حکومت محمد ادریس سنوسی شد. حفتر در آن دوران، یکی از اعضای شورای فرماندهی انقلاب بود. آن شورا به منظور اداره لیبی در روزهای پس از کودتا تشکیل شده بود.
حفتر در سال ۱۹۸۷ میلادی در حالی که به عنوان فرمانده نیروهای نظامی لیبیایی مستقر در چاد در جنگ لیبی و چاد عمل می کرد به اسارت نیروهای چاد درآمد. دولت لیبی تلاشی برای آزادی آنها نکرد و اعلام کرد که آنها از ارتش لیبی پیروی نمی کرده اند.
وی پس از چند سال زندان در سال ۱۹۹۰ آزاد شد و همراه با تعدادی از همرزمانش به آمریکا رفت. حفتر چند روز پس از آغاز قیام عمومی در سال ۲۰۱۱ میلادی به لیبی بازگشت تا در انقلاب ۱۷ فوریه مشارکت داشته باشد. شورای حکومت انتقالی لیبی در این دوران وی را به عنوان فرمانده نیروی زمینی برگزید، که سومین مقام مهم در ارتش مخالفان قذافی پس از عبدالفتاح یونس فرمانده کل قوا و عمر الحریری رئیس ستاد محسوب می شد.
... [مشاهده متن کامل]
پس از سرنگونی حکومت معمر قذافی، حفتر که از پشتیبانی بسیاری از افسران ارتش لیبی برخوردار بود در فوریه ۲۰۱۴ میلادی دستور تعلیق فعالیت کار کنگره ملی ( پارلمان لیبی در طرابلس ) و دولت جدید لیبی مستقر در طرابلس را صادر کرد. مسئولان لیبی این کار وی را تلاشی برای کودتا اعلام کردند.
وی در ماه مه سال ۲۰۱۴ نیز عملیاتی را با استفاده از نیروهای نظامی مطیع خود با نام «کرامت لیبی» در بنغازی به اجرا درآورد. در این عملیات نیروهای حفتر پایگاه های گروه های شبه نظامی را هدف قرار دادند که منجر به کشته و مجروح شدن شمار زیادی از شبه نظامیان شد.
خلیفه حفتر در سال ۱۹۴۳ در اجدابیا در شرق لیبی از مادری مصری و پدری لیبیایی به دنیا آمد. او در اجدابیا به دبستان و در درنه به دبیرستان رفت. وی تحصیلات نظامی خود را در آکادمی نظامی گذراند و مدتی نیز در اتحاد جماهیر شوروی آموزش دید. او علاوه بر عربی، به انگلیسی، ایتالیایی و روسی نیز صحبت می کند و با زبان فرانسوی نیز آشنایی دارد.
وی در بیست و شش سالگی، قذافی جوان را در جریان کودتای ۱۹۶۹ میلادی یاری کرد. کودتایی که منجر به سرنگونی حکومت محمد ادریس سنوسی شد. حفتر در آن دوران، یکی از اعضای شورای فرماندهی انقلاب بود. آن شورا به منظور اداره لیبی در روزهای پس از کودتا تشکیل شده بود.
حفتر در سال ۱۹۸۷ میلادی در حالی که به عنوان فرمانده نیروهای نظامی لیبیایی مستقر در چاد در جنگ لیبی و چاد عمل می کرد به اسارت نیروهای چاد درآمد. دولت لیبی تلاشی برای آزادی آنها نکرد و اعلام کرد که آنها از ارتش لیبی پیروی نمی کرده اند.
وی پس از چند سال زندان در سال ۱۹۹۰ آزاد شد و همراه با تعدادی از همرزمانش به آمریکا رفت. حفتر چند روز پس از آغاز قیام عمومی در سال ۲۰۱۱ میلادی به لیبی بازگشت تا در انقلاب ۱۷ فوریه مشارکت داشته باشد. شورای حکومت انتقالی لیبی در این دوران وی را به عنوان فرمانده نیروی زمینی برگزید، که سومین مقام مهم در ارتش مخالفان قذافی پس از عبدالفتاح یونس فرمانده کل قوا و عمر الحریری رئیس ستاد محسوب می شد.
