خلیده جگر. [ خ َ دَ / دِ ج ِ گ َ ] ( ص مرکب ) مجروح جگر. کنایه از شکسته و فگار : اگر مانده بودی برادر مراکه پیوسته بد او ز مادر مرابه تنها نماندستمی زارزارخلیده جگر، زیر دندان مار.فردوسی.