خلوج

لغت نامه دهخدا

خلوج. [ خ َ ] ( ع ص ) ناقه ای که شیرش از بازداشتن بچه کم شده باشد. || ناقه تیزرو. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). || ابرپراکنده. || ابر بسیارآب. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).

خلوج. [ خ ُ ] ( ع مص ) پریدن چشم کسی. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ) ( از لسان العرب ). جستن اندام ها. ( تاج المصادر بیهقی ). رجوع به خلجان شود.

فرهنگ فارسی

پریدن چشم کسی

پیشنهاد کاربران

بپرس