خلوت دوست

لغت نامه دهخدا

خلوت دوست. [ خ َل ْ وَ ] ( ص مرکب ) مایل به انزوا و عزلت. ( ناظم الاطباء ). عزلت گزین. آنکه علاقه مند به انزوا و عزلت است. منزوی.

فرهنگ فارسی

مایل بانزوا و عزلت عزلت گزین

پیشنهاد کاربران

بپرس