خلنگ درختی

خلنگ درختی ( به انگلیسی: Erica arborea ) ، گونه ای از گیاهان گلدار از خانواده خلنگیان است که بومی حوزه مدیترانه و اتیوپی، کنیا و تانزانیا در شرق آفریقا است، [ ۱] و به عنوان گیاه زینتی نیز کشت می شود.
چوبی که به نام ریشه خلنگ، ریشه بِرایِر ( انگلیسی:briar ) شناخته می شود، بسیار سخت و مقاوم در برابر حرارت است و برای ساخت پیپ ( چپق ) استفاده می شود. [ ۲]
خلنگ درختی، درختچه ایست راست قامت و همیشه سبز که در طبیعت ( به ویژه در آفریقا ) معمولاً با ارتفاع حدود ۷ متر ( ۲۳ فوت ) یافت می شود. اما در باغ ها معمولاً ۱–۴ متر ( ۳–۱۳ فوت ) رشد می کند. برگ های سوزنی مانند سبز تیره و گل های سفید زنگوله شکل متعددی با رایحه عسلی دارد. یک گیاه دافع قلیاء است و خاک اسیدی را در شرایط آفتابی و محیط باز ترجیح می دهد.
در آفریقا جمعیت های گسسته ای از این درخت از جمله در ارتفاعات اتیوپی، کوه های روونزوری و کوه های کامرون وجود دارد. در آفریقا معمولاً از آن به عنوان خلنگ غول پیکر یاد می شود. این گیاه بومی بوته زارهای ماکی است که حوضه مدیترانه را در شمال تا بلغارستان و در غرب تا پرتغال و جزایر قناری و مادیرا احاطه کرده اند. همچنین بصورت طبیعی در جنوب شرقی استرالیا نیز دیده می شود.
این چوب که به نام چوب خلنگ ( ریشه برایر ) شناخته می شود، بسیار سخت، متراکم و مقاوم در برابر حرارت است و عمدتاً برای ساخت پیپ استفاده می شود، زیرا بر عطر تنباکو تأثیر نمی گذارد. غده های ریشهٔ درخت که به اندازه توپ فوتبال باشند در سن ۳۰ تا ۶۰ سالگی گیاه، برداشت می شوند. آنها برای چند ساعت پخته می شوند، سپس برای چندین ماه خشک می شوند تا بعداً به کارگیری شوند.
از این چوب برای ساخت جواهرات، خودکار و دسته چاقو نیز استفاده می شود.