خلل افکندن

لغت نامه دهخدا

خلل افکندن. [ خ َ ل َ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) خرابی و فساد ایجاد کردن. تباهی ایجاد کردن.

فرهنگ فارسی

خرابی و فساد ایجاد کردن تباهی ایجاد کردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس