خلقت حیوانات

[ویکی فقه] خلقت حیوانات (قرآن). خلقت حیوانات در جهان هستی، آیه ای از آیات کتاب خداوند در طبیعت است.
آفرینش جنبندگان، از آیات خدا:• «ان فی خلق السمـوت... وما... وبث فیها من کل دابة... لایـت لقوم یعقلون؛ به یقین در آفرینش آسمان ها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و کشتی هایی که در دریا به سود مردم جریان دارند، و آبی که خداوند از آسمان نازل کرده و با آن زمین را پس از مرگش زنده نموده، و در آن از هر نوع جنبنده ای پراکنده کرده، و گرداندن بادها (از سویی به سویی)، و ابری که در میان آسمان و زمین مسخّر است، (در هر یک از این امور هفتگانه) نشانه هایی است (از توحید و قدرت و حکمت خدا) برای گروهی که می اندیشند.» بنا بر یک احتمال، «و بث» عطف بر «انزل» است و در این صورت مقصود، خلقت انواع حیوانات بر روی زمین است. • «الم تر ان الله...؛ آیا ندیده ای که خداوند از آسمان آبی (به صورت باران و برف و تگرگ) فرو فرستاد و به وسیله آن میوه هایی با انواع و اصناف و رنگ های گوناگون (از زمین) بیرون آوردیم؟ و از کوه ها راه هایی است سفید و سرخ با رنگ های مختلف، و سیاه پررنگ (از خود کوه های روی کره زمین رشته هایی رنگارنگ است و در کوه ها جاده هایی رنگارنگ)،»• «ومن الناس والدواب...؛ و از مردم و جنبندگان و چهارپایان نیز انواع متعدد و رنگ های مختلف است، (آری، امر قدرت و حکمت خدا) این گونه است (و) جز این نیست که از میان بندگان خدا تنها دانشمندان از او می ترسند، همانا خداوند مقتدر غالب و آمرزنده است.»• «وفی خلقکم وما یبث من دابة ءایـت لقوم یوقنون؛ و نیز در آفرینش خودتان و آنچه از جنبندگان (در سراسر جهان) منتشر می نماید (به لحاظ اختلاف بدن ها و روان ها و نحوه ارتباط روان ها با بدن ها) نشانه هایی است برای گروهی که باور دارند.»
گسترش حیوانات در زمین
آفرینش و گسترش حیوانات در زمین، از جانب خدا:• «خلق السمـوت... والقی فی الارض روسی... وبث فیها من کل دابة...؛ آسمان ها را بدون ستونی که آن را ببینید بیافرید، و در این زمین کوه های ثابت و پابرجا بیفکند تا مبادا (به زلزله هایش) شما را ناآرام کند، و در آن از هر نوع جنبنده ای پراکنده ساخت؛ و از آسمان آبی (به صورت باران و برف و تگرگ) فرود آوردیم پس در آن از هر جفتی نفیس و پرارزش از گیاهان رویاندیم.»
منشا پیدایش انواع جنبندگان
باران، منشا پیدایش انواع جنبندگان، در زمین:• «ان فی خلق السمـوت... وما انزل الله من السماء من ماء فاحیا به الارض بعد موتها وبث فیها من کل دابة...؛ به یقین در آفرینش آسمان ها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و کشتی هایی که در دریا به سود مردم جریان دارند، و آبی که خداوند از آسمان نازل کرده و با آن زمین را پس از مرگش زنده نموده، و در آن از هر نوع جنبنده ای پراکنده کرده، و گرداندن بادها (از سویی به سویی)، و ابری که در میان آسمان و زمین مسخّر است، (در هر یک از این امور هفتگانه) نشانه هایی است (از توحید و قدرت و حکمت خدا) برای گروهی که می اندیشند.» طبق یک احتمال، «و بث فیها...؛» عطف بر «احیا» است که در این صورت، متفرع بر «انزل من السماء ماء» خواهد بود و گویای این است که منشا به وجود آمدن حیوانات، آب های فرود آمده از آسمان است. • «الم تر ان الله انزل من السماء ماء فاخرجنا به...؛ آیا ندیده ای که خداوند از آسمان آبی (به صورت باران و برف و تگرگ) فرو فرستاد و به وسیله آن میوه هایی با انواع و اصناف و رنگ های گوناگون (از زمین) بیرون آوردیم؟ و از کوه ها راه هایی است سفید و سرخ با رنگ های مختلف، و سیاه پررنگ (از خود کوه های روی کره زمین رشته هایی رنگارنگ است و در کوه ها جاده هایی رنگارنگ)،»• «ومن الناس والدواب والانعـم...؛ و از مردم و جنبندگان و چهارپایان نیز انواع متعدد و رنگ های مختلف است، (آری، امر قدرت و حکمت خدا) این گونه است (و) جز این نیست که از میان بندگان خدا تنها دانشمندان از او می ترسند، همانا خداوند مقتدر غالب و آمرزنده است.»