[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از نثر طوبی: دائرة المعارف لغات قرآن کریم است
آفریده نو و تازه در همین جهان یا در آخرت.
« إِن یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بخَِلْقٍ جَدِید» (سوره فاطر/آیه16، سوره ابراهیم/آیه19) اگر خدا خواهد شما را فانی کند و آفرینشی نو آورد. مراد خلق تازه در دنیاست.
« وَ قَالُواْ أَ ءِذَا ضَلَلْنَا فیِ الْأَرْضِ أَ ءِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدِ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبهِِّمْ کَافِرُون» (سوره سجده/آیه10) گفتند اگر ما گم شدیم در زمین (یعنی اجزاء تن ما پراکنده شد در زمین) آیا در خلق تازه هستیم مراد خلق آخرت است یعنی وقتی ما مردیم در دنیا و پوسیدیم آیا زندگی دیگری در آخرت داریم
«إِذَا مُزِّقْتُمْ کلُ َّ مُمَزَّقٍ إِنَّکُمْ لَفِی خَلْقٍ جَدِید» (سوره سبا/آیه7) وقتی پراکنده شدید از همه جهت باز شما در خلقت تازه هستید در اینجا نیز مراد خلقت آخرت است. این معنی در چندین آیه مکرر آمده است و ظاهر آن است که همان وقت که پوسیده و فانی شدند باز باقی هستند در زندگی دیگر و اشاره به قیامت صغری است که «من مات فقد قامت قیامته» هر کس مرد قیامت او همان وقت بر پا شده است. می توان آیه را به قیامت کبری تاویل کرد اما بر خلاف ظاهر است چون به ظاهر آیه هم اکنون که مرده اند در خلق تازه زنده اند. باری مرگ به معنی نابودی نیست تا چون کسی از این جهان برود فانی شود بلکه به معنی انتقال از عالمی به عالم دیگر و در حدیث آمده است «ما خلقتم للفناء بل للبقاء و انما تنقلون من دار الی دار» شما را نه برای نابودی بلکه برای ماندن آفریده اند از سرائی به سرائی نقل می کنید در این عالم که پوسیده شدید در عالمی تازه باقی هستید.
نثر طوبی، علامه شعرانی، ج1، ص 126
آفریده نو و تازه در همین جهان یا در آخرت.
« إِن یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بخَِلْقٍ جَدِید» (سوره فاطر/آیه16، سوره ابراهیم/آیه19) اگر خدا خواهد شما را فانی کند و آفرینشی نو آورد. مراد خلق تازه در دنیاست.
« وَ قَالُواْ أَ ءِذَا ضَلَلْنَا فیِ الْأَرْضِ أَ ءِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدِ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبهِِّمْ کَافِرُون» (سوره سجده/آیه10) گفتند اگر ما گم شدیم در زمین (یعنی اجزاء تن ما پراکنده شد در زمین) آیا در خلق تازه هستیم مراد خلق آخرت است یعنی وقتی ما مردیم در دنیا و پوسیدیم آیا زندگی دیگری در آخرت داریم
«إِذَا مُزِّقْتُمْ کلُ َّ مُمَزَّقٍ إِنَّکُمْ لَفِی خَلْقٍ جَدِید» (سوره سبا/آیه7) وقتی پراکنده شدید از همه جهت باز شما در خلقت تازه هستید در اینجا نیز مراد خلقت آخرت است. این معنی در چندین آیه مکرر آمده است و ظاهر آن است که همان وقت که پوسیده و فانی شدند باز باقی هستند در زندگی دیگر و اشاره به قیامت صغری است که «من مات فقد قامت قیامته» هر کس مرد قیامت او همان وقت بر پا شده است. می توان آیه را به قیامت کبری تاویل کرد اما بر خلاف ظاهر است چون به ظاهر آیه هم اکنون که مرده اند در خلق تازه زنده اند. باری مرگ به معنی نابودی نیست تا چون کسی از این جهان برود فانی شود بلکه به معنی انتقال از عالمی به عالم دیگر و در حدیث آمده است «ما خلقتم للفناء بل للبقاء و انما تنقلون من دار الی دار» شما را نه برای نابودی بلکه برای ماندن آفریده اند از سرائی به سرائی نقل می کنید در این عالم که پوسیده شدید در عالمی تازه باقی هستید.
نثر طوبی، علامه شعرانی، ج1، ص 126
wikiahlb: خلق_جدید