خلفین
لغت نامه دهخدا
- ذات خلفین ؛ تبر دو سر. ( منتهی الارب ). ج ، ذوات الخلفین.
خلفین. [ خ َ ف َ ن ِ ] ( ع اِ ) بصیغه تثنیه مثنی خلف [ خ َ ف َ ] ( منتهی الارب ).
- ذات الخلفین ؛ تبر دو سر. ج ، ذوات الخلفین.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید