خلعت پوشان

لغت نامه دهخدا

خلعت پوشان. [ خ ِ / خ َ ع َ ] ( اِ مرکب ) رسم خلعت پوشی. ( یادداشت بخط مؤلف ). || جایگاهی بیرون از شهر که حکام باید به آنجا آیند تا خلعتی که ازطرف امیر برای آنها فرستاده شده ، بپوشند. ( یادداشت بخط مؤلف ). || مجلس سور و سروری که برای پوشیدن خلعت تشکیل می دهند. احتفال پوشیدن خلعت را.

خلعت پوشان. [ خ ِ / خ َ ع َ ] ( اِخ ) نام محلی است کنار راه قزوین و رشت میان سیاواش و بیجاریس درسیصدوسی پنج و هزارگزی طهران. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

نام محلی است کنار راه قزوین و رشت میان سیاواش و بیجاریس در سیصد و سی و پنج هزار گزی طهران .

دانشنامه آزاد فارسی

خلعت پوشان (investiture contest)
کشمکش بین پاپ ها و امپراتوری مقدس روم، از ۱۰۷۵ تا ۱۱۲۲م، بر سر حق حاکمان غیر روحانی برای انتصاب اسقف های اعظم (خلعت پوشان). سرآغاز آن حکمِ پاپ گرگوریوس هفتم، در ۱۰۷۵م، در منع غیر روحانیان از برگزاری مراسم خلعت پوشان و تکفیر هانری چهارم در سال بعد به سبب خودداری اش از پذیرش این حکم بود. پس از مرگ هانری در ۱۱۰۶م، از شدت نزاع کاسته شد اما، در ۱۱۱۱م، هانری پنجم، پاپ پاسکالیس دوم (ح ۱۰۵۰ـ۱۱۱۸م) را دستگیر و او را وادار کرد تا حق اعطای ملک و املاک به اسقف های اعظم از سوی حاکمان غیر روحانی را بپذیرد. در ۱۱۱۲م، که شورای لاتران این توافق را برهم زد، کلیسا به دو دستۀ طرفداران پاپ و طرفداران امپراتور تقسیم شد و درگیری هایی در آلمان و ایتالیا درگرفت. در ۱۱۲۲م، مجلس وُرمس منازعه را فیصله داد و توافق شد حاکمان غیر روحانی حق نصب اسقف های اعظم را نداشته باشند، ولی بتوانند همچنان به ایشان ملک و املاک ببخشند.

پیشنهاد کاربران

بپرس