خلع سلاح هسته ای ( انگلیسی: Nuclear disarmament ) به کنش ها برای کاهش یا نابودی جنگ افزارهای هسته ای گفته می شود. آرمان این کنش ها می تواند وضعیت نهایی «جهان بدون جنگ افزار هسته ای» باشد که در آن، همه جنگ افزارهای هسته ای نابود شده اند. اصطلاح «اتم زدایی»[ الف] نیز برای توصیف فرایندی که به خلع سلاح کامل هسته ای می انجامد، استفاده می شود. [ ۲] [ ۳]
برخی از گروه های خلع سلاح هسته ای صلح سبز، شهرداران صلح و کمپین بین المللی برای نابودی جنگ افزارهای هسته ای هستند.
تظاهرات و اعتراض های بسیاری در راستای جنبش ضد هسته ای برگزار شده است. در ۱۲ ژوئن ۱۹۸۲ یک میلیون نفر در پارک مرکزی نیویورک علیه جنگ افزارهای هسته ای و برای پایان یافتن مسابقه تسلیحاتی جنگ سرد تظاهرات کردند که بزرگ ترین تظاهرات سیاسی در تاریخ ایالات متحده آمریکا است. [ ۴] [ ۵]
در سال های اخیر برخی از دولتمردان سرشناس آمریکا نیز از خلع سلاح هسته ای پشتیبانی کرده اند. افرادی چون سم نان، ویلیام پری، هنری کیسینجر و جرج پی. شولتس از دولت ها خواسته اند تا چشم انداز جهانی بدون جنگ افزارهای هسته ای را بپذیرند و در ستون های نظرات مخالفان، برنامه های بلندپروازانه ای برای برداشتن قدم هایی فوری برای پایان دادن به این بحران، ارائه داده اند. این چهار نفر، «پروژه ایمنی اتمی» را برای این هدف، ایجاد کرده اند. سازمان هایی نظیر گلوبال زیرو، که سازمانی غیرحزبی و بین المللی است نیز شکل گرفته اند که با گرد هم آوردن ۳۰۰ رهبر جهان، برای خلع سلاح اتمی تلاش کنند.
طرفداران خلع سلاح هسته ای معتقدند این کار، احتمال جنگ هسته ای را به خصوص جنگی تصادفی را کاهش می دهد. در مقابل، منتقدان خلع سلاح هسته ای بر این گمانند که این کار، بازدارندگی را تضعیف می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرخی از گروه های خلع سلاح هسته ای صلح سبز، شهرداران صلح و کمپین بین المللی برای نابودی جنگ افزارهای هسته ای هستند.
تظاهرات و اعتراض های بسیاری در راستای جنبش ضد هسته ای برگزار شده است. در ۱۲ ژوئن ۱۹۸۲ یک میلیون نفر در پارک مرکزی نیویورک علیه جنگ افزارهای هسته ای و برای پایان یافتن مسابقه تسلیحاتی جنگ سرد تظاهرات کردند که بزرگ ترین تظاهرات سیاسی در تاریخ ایالات متحده آمریکا است. [ ۴] [ ۵]
در سال های اخیر برخی از دولتمردان سرشناس آمریکا نیز از خلع سلاح هسته ای پشتیبانی کرده اند. افرادی چون سم نان، ویلیام پری، هنری کیسینجر و جرج پی. شولتس از دولت ها خواسته اند تا چشم انداز جهانی بدون جنگ افزارهای هسته ای را بپذیرند و در ستون های نظرات مخالفان، برنامه های بلندپروازانه ای برای برداشتن قدم هایی فوری برای پایان دادن به این بحران، ارائه داده اند. این چهار نفر، «پروژه ایمنی اتمی» را برای این هدف، ایجاد کرده اند. سازمان هایی نظیر گلوبال زیرو، که سازمانی غیرحزبی و بین المللی است نیز شکل گرفته اند که با گرد هم آوردن ۳۰۰ رهبر جهان، برای خلع سلاح اتمی تلاش کنند.
طرفداران خلع سلاح هسته ای معتقدند این کار، احتمال جنگ هسته ای را به خصوص جنگی تصادفی را کاهش می دهد. در مقابل، منتقدان خلع سلاح هسته ای بر این گمانند که این کار، بازدارندگی را تضعیف می کند.
wiki: خلع سلاح هسته ای