خلصاالشنه

لغت نامه دهخدا

( خلصاالشنة ) خلصاالشنة. [ خ َ صَش ْ ش َ ن َ ] ( ع اِ مرکب ) دوال دوتاه که بر درزهای مشک نهاده دوخته باشند. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). || آب بی آمیغ که از درزهای مشک تراود. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس