خلر. [ خ ُل ْ ل َ ] ( اِخ ) مکانی نزدیک بدو منزلی شیراز و اطراف آن کوه و خانه ها در پهلوی کوه ساخته اند و بیشتر محصول آنجا کوه ها تاک انگور است و آب آن از باران و انگور آن ضخیم و سطبر پوست وشیرین شود و از آن شیره و دوشاب پزند و به اهل شهر فروشند. غالب ارامنه آن انگور را شراب کنند و بعمل آورند و بدور و نزدیک فرستند و فروشند و بروم و فرنگ برند و پسندند و مشهور عالم گردیده ، چنانکه شعرا در اشعار آورده اند. ( از انجمن آرای ناصری ) :
تعالی زین نگار خلری و جلوه های او
که گاهش جلوه اندر روم و گاهی در فرنگستی.
؟ ( از انجمن آرای ناصری ).
آبی که آبکش کند اندر خم کی همچو باده ایست در خلر.
؟ ( از انجمن آرای ناصری ).
رجوع به خلار در این لغت نامه شود.- شراب خلر ؛ شراب معروف بی نظیر است که در خلر ( خلار ) نزدیک شیراز بعمل می آید.
