خلدونیه

[ویکی فقه] خلدونیه، جمعیت، انجمنی علمی ـ فرهنگی در تونس. جمعیت خلدونیه را گروهی از روشنفکران اصلاح طلب تونسی، که در اروپا و به ویژه در فرانسه تحصیل کرده بودند، بنیاد نهادند.
آنان که از غرب و اندیشه های اصلاحی خیرالدین پاشا تونسی متأثر بودند، این جمعیت را با هدف ترویج علوم و فنون جدید اروپا در کنار آموزه های اصیل اسلامی در ۱۶ رجب ۱۳۱۴ در تونس، پایتخت این کشور، تأسیس کردند و به منظور بزرگداشت ابن خلدون، مورخ برجسته تونسی، نام جمعیت را خلدونیه نهادند.
بنیان گذاران
پیش از این، بنیان گذاران این جمعیت، که متشکل از فارغ التحصیلان مدرسه صادقیه به رهبری محمد بشیر صفر و فارغ التحصیلان جامع زیتونه به رهبری شیخ سالم بوحاجب بودند، روزنامه الحاضرة را در ۲۹ ذیقعده ۱۳۰۵ به مدیریت علی بوشوشه منتشر کرده بودند. آنان اگرچه از سنّت گرایان تونسی بودند، با انتشار این روزنامه بر اصلاحات اجتماعی در چهارچوب اسلام و انطباق آن با مفاهیم غربی تأکید کردند. از دیدگاه فرانسویان نیز این مسئله دو کشور را به یکدیگر پیوند می داد، ازاین رو این نشریه با برخورداری از کمک مالی دولت تا ۱۳۲۸ منتشر شد
اهداف مهم بنیان گذاران
یکی از اهداف مهم بنیان گذاران جمعیت خلدونیه، آموزش علوم جدید و رهایی دانشجویان جامع زیتونه از آموزشهای سنّتی بود. بر همین اساس گروهی از روحانیان محافظه کار و سنّت گرا مانند شیخ محمد النجار، مفتی مذهب مالکی، و مسئولان جامع زیتونه با آن مخالفت کردند. آنان معتقد بودند چنین جمعیتی به دین اسلام آسیب می رساند و رقیب خطرناکی برای جامع زیتونه خواهد بود. در این میان، مخالفان تندرو و سنّتیِ جمعیت خلدونیه، خواستار بازگشت به قرآن و سنت و مقاومت در برابر تهاجم فرهنگی غرب شدند. آنان پس از تأسیس جمعیت، روزنامه الزهرة را که شیخ عبدالرحمان صنادلی، از فارغ التحصیلان الازهر، از ۱۳۰۸ منتشر می کرد، سخنگوی مخالفان جمعیت قرار دادند فرانسویهای مقیم تونس نیز آن را کانون پرورش سران انقلاب بر ضد استعمار فرانسه در تونس شمردند و با آن مخالفت کردند
حمایت دولت فرانسه
...