خلج اباد
لغت نامه دهخدا
خلج آباد. [ خ َ ل َ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان اراضی نیزار بخش مرکزی شهرستان قم. دارای سیصد تن سکنه. آب آن از رودخانه ٔقم محصول آن غلات و پنبه و انجیر و انار و شغل اهالی زراعت و کرباس بافی و مزرعه سید جزء این ده است. راهش مالرو می باشد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
خلج اباد جایی که خلج باعث ابادی ان شده است
و ( خلج ابگیر و تالابی طبیعی است که آبش از یک طرف جاری است )
معمولا خلج چون چاه و قنات دست ساز نیست بلکه به طور طبیعی واز عوارض طبیعی زمین است
و ( خلج ابگیر و تالابی طبیعی است که آبش از یک طرف جاری است )
معمولا خلج چون چاه و قنات دست ساز نیست بلکه به طور طبیعی واز عوارض طبیعی زمین است