خلبوب

لغت نامه دهخدا

خلبوب. [ خ َ ل َ ] ( ع ص ) فریبنده. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). یقال : رجل خلبوب.

پیشنهاد کاربران

بپرس