خلاعت

خلاعت: خودکانون پنداری، هوس های جوانی: ( در تمادیِ دور خلاعت که شیطان متمرد بود ) ( مقامات حمیدی، مقامه ی پنجم )

خلاعت:یعنی برکندگی و استیصال ، که هیچ صبری بر آن چیره نمی شود .
( ( گفت تاب فرقتم زین پس نماند
صبر کی داند خلاعت را نشاند ) )
( مثنوی مولوی ، دفتر 3 ، محمد استعلامی ، چاپ اول 1363، ص 381 )