تُهیک: برگرفته از فرهنگ پهلوی که مانک آن هست: تُهیک ( خلاء ) اسپاش تهی از ماتک ( ماده ) است، برزنی ( ناحیه ای ) است که فشار گاز آن بسیار کمتر از فشار پَناد ( اتمسفر ) است.
۱ ) ( محتویات چیزی را خالی کردن به ویژه بیرون کشیدن هوای چیزی ) تهی کردن
۲ ) تخلیه مکانی به خاطر بودن خطری نزدیک آن
۳ ) خلا ایجاد کردن، تهی کردن از هوا