خقاقه

لغت نامه دهخدا

( خقاقة ) خقاقة. [ خ َق ْ قا ق َ ] ( ع ص ) زن که از لاغری از فرج وی آواز برآید. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس