خفیان

لغت نامه دهخدا

خفیان. [ خ َ فی یا ] ( ع اِ ) بصیغه تثنیه. آواز زن و گام آن. ( منتهی الارب ). منه : اذا حسن من المراءة خفیانها حسن سائرها؛ وقتی از زنی آواز و صدای گام برداشتن او نیکو آمد سایر اعضای او نیکو می آید.

پیشنهاد کاربران

بپرس