خفرز

لغت نامه دهخدا

خفرز. [ خ َ ف َ / خ َ رَ ] ( اِ ) خرفه. بقلةالحمقاء پرپهن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
بگاه نام جستن تیرباران
چنان رانی که برگ گل بهاران
خفرز آید ترا ریگ رونده
ثمر آید ترا بحر دمنده.
( ویس و رامین ).

پیشنهاد کاربران

بپرس