خفخافه

لغت نامه دهخدا

( خفخافة ) خفخافة. [ خ َ ف َ ] ( ع ص ) نعت است برای زنی که آوازش چنان باشد که گویی از بینی سخن می گوید. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). تودماغی. ( یادداشت بخط مؤلف ). منه : امرة خفخافة. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

نعت است برای زنی که آوازش چنان باشد که گویی از بینی سخن می گوید .

پیشنهاد کاربران

بپرس