خفت لفظ

[ویکی فقه] خفت لفظ به یکی از اسباب تقدیم یک لفظ بر لفظ دیگر اطلاق می شود.
در تقدیم و تاخیر، لفظ آسان و سبک بر لفظ ثقیل و سنگین مقدم می شود؛ مانند این جمله عرب ها که می گویند: «ربیعه» و «مضر» که دو قبیله اند؛ با این که «مضر» - چون پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم از آن قبیله است - شریف تر از «ربیعه» است؛ ولی «ربیعه» به دلیل خفیف بودن در تلفظ آن، مقدم شده است. و نیز مانند: تقدیم «الانس» بر «الجن»؛ زیرا «الانس» خفیف تر از «الجن» است.