خفاش خون آشام. خفاش خون آشام یا خفاش وَمپایر نامی عمومی برای خفاش هایی است که خون دیگر جانوران را می مکند، تنها سه گونه از این خفاش ها از خون تغذیه می کنند که هر سۀ آن ها، بومی آمریکای مرکزی و جنوبی اند.
افسانه ها و اسطوره ها در تمام جهان، خفاش ها را به عنوان اهریمنان خون آشام به تصویر می کشند.
طول بال این خفاش ها ( متعلق به طبقهٔ دسمودوس روتوندوس ) حدود هشت اینچ و بدن آن ها به اندازهٔ انگشت شست آدمی بزرگسال می باشد. اگر نوع تغذیه و برنامهٔ غذایی آن ها نبود، مردم توجه زیادی به این جانوران کوچک نداشتند. خفاش های خون آشام از خون پرندگان بزرگ، گله ها، اسب ها و خوک ها تغذیه می کنند.
این خفاش ها با دندان های تیزی که دارند، بریدگی های ریزی را در پوست جانوری که خوابیده است، ایجاد می کنند. بزاق خفاش ها دارای ماده ای شیمیایی است که از لخته شدن خون جلوگیری می کند؛ بنابراین خفاش به آسانی می تواند خونی را که در زخم ایجاد شده بمکد. ماده شیمیایی دیگری که در بزاق آن ها وجود دارد، مادهٔ بی حس کننده ای است که جلوی بیدار شدن جانور را می گیرد.
خفاش های خون آشام، شکار خود را از طریق صدا، بو و پژواک پیدا می کنند. در این هنگام، آن ها در یک متری سطح زمین به پرواز در می آیند و از حسگرهای ویژهٔ گرمایی استفاده می کنند که در بینی هایشان قرار دارد و به آن ها کمک می کند تا سیاهرگ هایی را پیدا کنند که به پوست بدن شکارشان نزدیک است.
بزاق این خفاش ها در جلوگیری از لخته شدن خون بهتر از هر مادهٔ دارویی دیگر می باشد و می تواند در پیشگیری حمله های قلبی و سکته ها کمک مؤثری باشند. به گفته پزشکان، بزاق این جانوران دارای ترکیبی هستند که می تواند خون را رقیق کند و در نتیجه لخته های خونی را در عروق مغزی حل کرده و از بین ببرد. در حال حاضر، بیشتر انواع سکته های مغزی با مصرف داروهای ازبین بَرندۀ لخته های خونی ظرف ۴ ساعت پس از سکته تحت درمان قرار می گیرند. اما دارویی که از بزاق خفاش برای این منظور تولید می شود، می تواند همین تأثیر را تا ۹ ساعت پس از حمله داشته باشد.
خفاش های خون آشام یکی از انواع گونه هایی است که به عنوان آفت به آن ها توجه می گردد. اما میلیون ها خفاش سودمند وجود دارند که مردم آن ها را به اشتباه به جای خفاش های خون آشام نابودشان می کنند.
خفاش های خون آشام گونه هایی هستند که در کلونی ها زندگی می کنند و از خون جانورانی مانند اسب، گاو و خوک تغذیه می کنند. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، سن دیاگو، نوع دوستی را در خفاش های خون آشام مورد مطالعه قرار دادند. پژوهش ها نشان می دهد که خفاش های خون آشام که به خوبی تغذیه می شوند، خون شکار خود را با خفاش های خون آشام گرسنه و با خفاش های خون آشامی که در گذشته خون طعمه هایشان را به آن ها می دادند، تقسیم می کنند. آنها به احتمال زیاد خون طعمه خود را با خفاش هایی که با آنها ارتباط نزدیک دارند، به اشتراک می گذارند، یعنی نوع دوستی ژنتیکی در خفاش های خون آشام دیده می شود. آنها اغلب برای بیماران یا جفت های ضعیفی که نتوانستند غذا پیدا کنند، خون را از دهان خود بالا می آورند. این رفتار کمک به خفاش های دیگر عموماً به عنوان «سیستم دوستی» شناخته می شود. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفافسانه ها و اسطوره ها در تمام جهان، خفاش ها را به عنوان اهریمنان خون آشام به تصویر می کشند.
طول بال این خفاش ها ( متعلق به طبقهٔ دسمودوس روتوندوس ) حدود هشت اینچ و بدن آن ها به اندازهٔ انگشت شست آدمی بزرگسال می باشد. اگر نوع تغذیه و برنامهٔ غذایی آن ها نبود، مردم توجه زیادی به این جانوران کوچک نداشتند. خفاش های خون آشام از خون پرندگان بزرگ، گله ها، اسب ها و خوک ها تغذیه می کنند.
این خفاش ها با دندان های تیزی که دارند، بریدگی های ریزی را در پوست جانوری که خوابیده است، ایجاد می کنند. بزاق خفاش ها دارای ماده ای شیمیایی است که از لخته شدن خون جلوگیری می کند؛ بنابراین خفاش به آسانی می تواند خونی را که در زخم ایجاد شده بمکد. ماده شیمیایی دیگری که در بزاق آن ها وجود دارد، مادهٔ بی حس کننده ای است که جلوی بیدار شدن جانور را می گیرد.
خفاش های خون آشام، شکار خود را از طریق صدا، بو و پژواک پیدا می کنند. در این هنگام، آن ها در یک متری سطح زمین به پرواز در می آیند و از حسگرهای ویژهٔ گرمایی استفاده می کنند که در بینی هایشان قرار دارد و به آن ها کمک می کند تا سیاهرگ هایی را پیدا کنند که به پوست بدن شکارشان نزدیک است.
بزاق این خفاش ها در جلوگیری از لخته شدن خون بهتر از هر مادهٔ دارویی دیگر می باشد و می تواند در پیشگیری حمله های قلبی و سکته ها کمک مؤثری باشند. به گفته پزشکان، بزاق این جانوران دارای ترکیبی هستند که می تواند خون را رقیق کند و در نتیجه لخته های خونی را در عروق مغزی حل کرده و از بین ببرد. در حال حاضر، بیشتر انواع سکته های مغزی با مصرف داروهای ازبین بَرندۀ لخته های خونی ظرف ۴ ساعت پس از سکته تحت درمان قرار می گیرند. اما دارویی که از بزاق خفاش برای این منظور تولید می شود، می تواند همین تأثیر را تا ۹ ساعت پس از حمله داشته باشد.
خفاش های خون آشام یکی از انواع گونه هایی است که به عنوان آفت به آن ها توجه می گردد. اما میلیون ها خفاش سودمند وجود دارند که مردم آن ها را به اشتباه به جای خفاش های خون آشام نابودشان می کنند.
خفاش های خون آشام گونه هایی هستند که در کلونی ها زندگی می کنند و از خون جانورانی مانند اسب، گاو و خوک تغذیه می کنند. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، سن دیاگو، نوع دوستی را در خفاش های خون آشام مورد مطالعه قرار دادند. پژوهش ها نشان می دهد که خفاش های خون آشام که به خوبی تغذیه می شوند، خون شکار خود را با خفاش های خون آشام گرسنه و با خفاش های خون آشامی که در گذشته خون طعمه هایشان را به آن ها می دادند، تقسیم می کنند. آنها به احتمال زیاد خون طعمه خود را با خفاش هایی که با آنها ارتباط نزدیک دارند، به اشتراک می گذارند، یعنی نوع دوستی ژنتیکی در خفاش های خون آشام دیده می شود. آنها اغلب برای بیماران یا جفت های ضعیفی که نتوانستند غذا پیدا کنند، خون را از دهان خود بالا می آورند. این رفتار کمک به خفاش های دیگر عموماً به عنوان «سیستم دوستی» شناخته می شود. [ ۲]
wiki: خفاش خون آشام