خفاش بودن چگونه است؟. خفاش بودن چگونه است؟ ( به انگلیسی: ?What Is It Like to Be a Bat ) مقاله ای از فیلسوف آمریکایی تامس نیگل است که برای اولین بار در فصل نامه بررسی فلسفی ( The Philosophical Review ) در اکتبر ۱۹۷۴ و بعدتر در پرسش های فانی نیگل ( ۱۹۷۹ ) منتشر شد. این مقاله چندین مشکل ناشی از آگاهی را مطرح می کند، از جمله حل نشدن احتمالی مسئله ذهن و بدن به دلیل «واقعیت های فراتر از دسترس مفاهیم انسانی»، محدودیت های عینی و تقلیل گرایی، «ویژگی های پدیدارشناختی» تجربه ذهنی، محدودیت های تخیل انسان، و معنای آن چیزی خاص و آگاهانه است. [ ۱]
نیگل ادعا می کند که «یک ارگانیسم، حالات ذهنی خودآگاه دارد؛ اگر و فقط اگر چیزی وجود داشته باشد که شبیه آن ارگانیسم باشد؛ چیزی که شبیه خود ارگانیسم است. »[ ۲] این ادعا در مطالعات آگاهی به جایگاه ویژه ای به عنوان مطالعه استاندارد «آنچه شبیه است» دست یافته است. [ ۳] دانیل دنت، درحالی که در برخی موارد به شدت مخالف نیگل بود، مقاله او را به عنوان «مورد استناد و تأثیرگذارترین آزمایش فکری در مورد آگاهی» تصدیق کرد. [ ۴]
نیگل امکان تبیین «مهم ترین و مشخص ترین ویژگی پدیده های ذهنی آگاهانه» را با ماتریالیسم تقلیل دهنده به چالش می کشد ( این موضع فلسفی که همه گزاره های مربوط به ذهن و حالات ذهنی را می توان بدون هیچ گونه افت یا تغییر معنا به گزاره هایی دربارهٔ فیزیکی ) . برای مثال، راه حل یک فیزیکالیست تقلیل دهنده برای «مسئله ذهن و بدن» معتقد است که «آگاهی» هر چه باشد، می توان آن را به طور کامل از طریق روندهای فیزیکی در مغز و بدن توصیف کرد. [ ۵]
نیگل با این فرض شروع می کند که «تجربه آگاهانه پدیده ای گسترده است» که در بسیاری از حیوانات ( به ویژه پستانداران ) وجود دارد، اگرچه «سخت است بگوییم چه چیزی این شواهد را اثبات می کند». بنابراین، نیگل آگاهی را نه به عنوان چیزی منحصراً انسانی، بلکه به عنوان چیزی که بین بسیاری، اگر نگوییم همه، ارگانیسم ها مشترک است، می بیند. نیگل باید از چیزی غیر از ادراک حسی صحبت کرده باشد، زیرا حقایق عینی و شواهد گسترده نشان می دهد که موجودات دارای اندام های حسی دارای فرآیندهای بیولوژیکی ادراک حسی هستند. در واقع، آنچه که همه ارگانیسم ها در آن سهیم هستند، به گفته نیگل، چیزی است که او آن را «خصلت ذهنی تجربه» می نامد که چنین تعریف می شود: «یک ارگانیسم حالات ذهنی آگاهانه ای دارد، اگر و تنها اگر چیزی وجود داشته باشد که شبیه آن ارگانیسم باشد. چیزی که شبیه خود ارگانیسم است. »[ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنیگل ادعا می کند که «یک ارگانیسم، حالات ذهنی خودآگاه دارد؛ اگر و فقط اگر چیزی وجود داشته باشد که شبیه آن ارگانیسم باشد؛ چیزی که شبیه خود ارگانیسم است. »[ ۲] این ادعا در مطالعات آگاهی به جایگاه ویژه ای به عنوان مطالعه استاندارد «آنچه شبیه است» دست یافته است. [ ۳] دانیل دنت، درحالی که در برخی موارد به شدت مخالف نیگل بود، مقاله او را به عنوان «مورد استناد و تأثیرگذارترین آزمایش فکری در مورد آگاهی» تصدیق کرد. [ ۴]
نیگل امکان تبیین «مهم ترین و مشخص ترین ویژگی پدیده های ذهنی آگاهانه» را با ماتریالیسم تقلیل دهنده به چالش می کشد ( این موضع فلسفی که همه گزاره های مربوط به ذهن و حالات ذهنی را می توان بدون هیچ گونه افت یا تغییر معنا به گزاره هایی دربارهٔ فیزیکی ) . برای مثال، راه حل یک فیزیکالیست تقلیل دهنده برای «مسئله ذهن و بدن» معتقد است که «آگاهی» هر چه باشد، می توان آن را به طور کامل از طریق روندهای فیزیکی در مغز و بدن توصیف کرد. [ ۵]
نیگل با این فرض شروع می کند که «تجربه آگاهانه پدیده ای گسترده است» که در بسیاری از حیوانات ( به ویژه پستانداران ) وجود دارد، اگرچه «سخت است بگوییم چه چیزی این شواهد را اثبات می کند». بنابراین، نیگل آگاهی را نه به عنوان چیزی منحصراً انسانی، بلکه به عنوان چیزی که بین بسیاری، اگر نگوییم همه، ارگانیسم ها مشترک است، می بیند. نیگل باید از چیزی غیر از ادراک حسی صحبت کرده باشد، زیرا حقایق عینی و شواهد گسترده نشان می دهد که موجودات دارای اندام های حسی دارای فرآیندهای بیولوژیکی ادراک حسی هستند. در واقع، آنچه که همه ارگانیسم ها در آن سهیم هستند، به گفته نیگل، چیزی است که او آن را «خصلت ذهنی تجربه» می نامد که چنین تعریف می شود: «یک ارگانیسم حالات ذهنی آگاهانه ای دارد، اگر و تنها اگر چیزی وجود داشته باشد که شبیه آن ارگانیسم باشد. چیزی که شبیه خود ارگانیسم است. »[ ۱]
wiki: خفاش بودن چگونه است؟